Μέλι από τα... Πετράλωνα: Από τα μελίσσια στις ταράτσες της Αθήνας, στο τραπέζι μας

Εδώ και τέσσερα χρόνια, από το 2021 η «Αστική Μέλισσα» που ξεκίνησε ως χόμπι από τον Νίκο Χατζηλία, έχει «ανθίσει» και πλέον δίνει ζωή στο γκρίζο τοπίο της πρωτεύουσας, με περίπου 40 μελίσσια να εργάζονται πυρετωδώς σε διάφορες περιοχές.

Το CNN Greece βρέθηκε στην «καρδιά» της πόλης, σε ένα νεοκλασικό στην περιοχή του Ζωγράφου και κατέγραψε τα εργατικά αυτά έντομα, αλλά και ανθρώπους που θέλουν να συμβάλουν σε ένα πιο υγιές και πράσινο αστικό περιβάλλον υιοθετώντας τα δικά τους μελίσσια.

Όπως αφηγείται ο κ. Χατζηλίας στο CNN Greece, όλα ξεκίνησαν το 2021.

«Είχαμε ήδη ένα χρόνο μελίσσια και χρειάστηκε να φέρουμε κάποια στο σπίτι μας. Διαπιστώσαμε ότι μας αρέσει η καθημερινή επαφή μαζί τους, ότι αναπτύσσονται πολύ γρήγορα και ότι συγκεντρώνουν αρκετό μέλι» σημειώνει χαρακτηριστικά.

Έχοντας αυτή την εμπειρία «είδαμε ότι η αστική μελισσοκομία έχει πολλά οφέλη και για το περιβάλλον και δη για ένα επιβαρυμένο περιβάλλον όπως το αστικό, καθώς ενισχύεται με επικονιαστές που φροντίζουν την αστική χλωρίδα». Τότε αποφάσισε μαζί με την σύντροφό του να κάνουν κάτι για να μοιραστούν αυτές τις γνώσεις με τον κόσμο.

«Υπάρχουν χώρες στις οποίες εδώ και χρόνια η αστική μελισσοκομία θεωρείται καθιερωμένη πρακτική. Στο Παρίσι είναι πρωτοπόροι, για παράδειγμα» όπως επισημαίνει ο ίδιος.

Γιατί ξεχωρίζει το μέλι των γειτονιών της Αθήνας;

Μιλώντας για την ανταπόκριση των Αθηναίων στην ιδέα της πρωτοβουλίας αυτής, αναφέρει πως «ο κόσμος έχει αγκαλιάσει πολύ την Αστική Μέλισσα».

Γιατί ξεχωρίζει το μέλι της Αθήνας; Γιατί είναι προϊόν της ιδιαίτερης και πλούσιας βιοποικιλότητας των αστικών ανθοφοριών. «Παράγουμε ένα πολυανθικό μέλι από άνθη νεραντζιάς, ευκαλύπτου, ακακίας, αείλανθου (ή κατά κόσμον βρωμοκαρυδιάς)» όπως μας ενημερώνει ο κ. Χατζηλίας.

«Αυτό που κάνουμε που μας διαφοροποιεί είναι ότι αντί να εστιάσουμε σε συγκεκριμένες ανθοφορίες, βγάζουμε μέλι ανά γειτονιά, δηλαδή βγάζουμε μέλι από του Ζωγράφου ή από την Ηλιούπολη και ανάλογα την ποικιλία των φυτών που έχει η κάθε περιοχή προσδίδεται και μια ξεχωριστή γεύση» σημειώνει.

Αυτό το χαρακτηριστικό, όπως τονίζει ο μελισσοκόμος «θέλουμε να δώσει και μια νότα αισιοδοξίας στον κόσμο που μένει εδώ στην Αθήνα, ότι και η πρωτεύουσα μπορεί να παράξει τροφή».

Την ίδια ώρα, ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι, ενώ θα περίμενε κανείς σε ένα επιβαρυμένο περιβάλλον όπως το αστικό, το μέλι να είναι «μολυσμένο», το αστικό μέλι που βγαίνει στην Αθήνα εξετάζεται εργαστηριακά και είναι 100% αγνό μέλι, ελεύθερο από ρύπους. Τα ίδια αποτελέσματα προκύπτουν και σε άλλες πόλεις παγκοσμίως, όπως αποκαλύπτουν πολλές και τεκμηριωμένες μελέτες.

Ποια περιοχή παράγει περισσότερο μέλι;

Ιδιαίτερη εντύπωση στον ιδρυτή της Αστικής Μέλισσας κάνει το γεγονός ότι περισσότερο μέλι παράγεται στην γειτονιά των Πετραλώνων.

«Θα περίμενε κανείς ότι η Κηφισιά ή η Ηλιούπολη θα παρήγαγαν πολύ περισσότερο μέλι από τα Πετράλωνα» σχολιάζει χαρακτηριστικά. Το παράδοξο αυτό οφείλεται σε μία σειρά παραγόντων, όπως εξηγεί ο ίδιος. «Οφείλεται στο είδος της χλωρίδας που πλαισιώνει τα μελίσσια, αλλά και τον ανταγωνισμό δηλαδή, αν κοντά βρίσκονται άλλα μελίσσια» σημειώνει.

Ποια η συμβολή της αστικής μελισσοκομίας στο περιβάλλον;

Πώς μπορεί, λοιπόν, να συμβάλλει στο περιβάλλον μιας πόλης γεμάτης τσιμέντο η αστική μελισσοκομία;

«Τα ανθοφόρα φυτά συνυπάρχουν με τις μέλισσες εδώ και εκατομμύρια χρόνια, διαμορφώνοντας μια σχέση που μοιάζει σαν το κλειδί με την κλειδαριά: Χρειάζονται το ένα το άλλο για την επιβίωσή τους. Οι μέλισσες συμβάλλουν στην δημιουργία καρπών και την διαιώνιση του είδους τους και της εξέλιξής τους. Είναι φυσική ανάγκη του φυτού να επικονιάζεται και εφόσον πληρείται αυτή η προϋπόθεση το φυτό είναι πιο υγιές» αναλύει.

«Αν δεν υπήρχαν έντομα επικονιαστές, τα φυτά θα οδηγούνταν στην “κατάθλιψη”, γιατί δεν θα μπορούσαν να εκπληρώσουν το σκοπό τους. Μελέτες έχουν δείξει ότι η υγεία των φυτών που επικονιάζονται είναι πολύ καλύτερη» συμπληρώνει ο μελισσοκόμος.

Μπορεί, λοιπόν, η αστική μελισσοκομία να μοιάζει με ένα ιδιαίτερα απαιτητικό «σπορ» - και είναι - ωστόσο, η Αστική Μέλισσα δείχνει ότι δεν χρειάζεται να είναι κανείς μελισσοκόμος για να έχει το δικό του μελίσσι.

Στο πλαίσιο αυτό, «τρέχει» ένα πρόγραμμα υιοθεσιών μελισσιών, δίνοντας τη δυνατότητα στους πολίτες να ενισχύσουν το περιβάλλον της γειτονιάς τους, με υγιείς πληθυσμούς μελισσών, ενισχύοντας ταυτόχρονα και την βιώσιμη μελισσοκομία.

Γιατί να υιοθετήσει κάποιος ένα μελίσσι;

«Για να υιοθετήσει κανείς μελίσσια, δεν είναι απαραίτητο να τα φιλοξενήσει στην ταράτσα ή το μπαλκόνι του, ωστόσο υπάρχει και αυτή η δυνατότητα. Μπορεί να μάθει για τις μέλισσες χάρη σε μια πλήρη ξενάγηση που πραγματοποιούμε στα μελίσσια, ενώ παράλληλα πραγματοποιούμε σεμινάρια για να μάθει να δουλεύει με τα μελίσσια όπως και εμείς».

Ποιο είναι το κίνητρο πίσω από την υιοθεσία ενός μελισσιού; Απαντώντας στο ερώτημα αυτό, ο κ. Κατσαρδής που έγινε «ανάδοχος» μελισσιού εξηγεί στην κάμερα του CNN Greece πώς άρχισαν όλα.

«Η αγάπη για τα μελίσσια δεν έφυγε ποτέ»

Ο κ. Ηλίας Κατσαρδής θυμάται να προσέχει τα μελίσσια της γιαγιάς και του παππού του στην Πεντέλη. «Είχαμε έξι μελίσσια, τα φροντίζαμε και παίρναμε το μέλι που παρήγαγαν» αφηγείται. «Τα μελίσσια όμως κάηκαν στην πρώτη φωτιά της Πεντέλης» σημειώνει.

«Η αγάπη για τα μελίσσια δεν έφυγε ποτέ» τονίζει. Τότε η κόρη του αποφάσισε να του κάνει δώρο γενεθλίων την υιοθεσία ενός μελισσιού, αφότου ήρθε σε επικοινωνία με την πρωτοβουλία της Αστικής Μέλισσας.

«Οπότε σε συνεργασία με τον Νίκο έχουμε το δικό μου μέλι. Ευελπιστώ τα παιδιά να μεγαλώσουν το όραμα τους, γιατί θεωρώ ότι μας προσφέρει κάτι στο αύριο» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Μορφή κοινωνικής εταιρικής ευθύνης

Από την πλευρά της, η Χριστίνα Βροντάνη αποφάσισε να υιοθετήσει ένα μελίσσι ως μια μορφή κοινωνικής εταιρικής ευθύνης.

«Σκοπός» όπως δηλώνει «είναι να γίνει μια διαφήμιση για το έργο της Αστικής Μέλισσας, ώστε και άλλες εταιρείες να ενδιαφερθούν για το περιβάλλον και να προβούν σε μια ανταποδοτική κίνηση για τη φύση και την κοινωνία συνολικά».

Η πρωτοβουλία αυτή, επομένως, δείχνει ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι να υιοθετήσει κανείς το δικό του μελίσσι. Από την ταράτσα της πολυκατοικία, στο τραπέζι του σπιτιού, μπορούμε όλες και όλοι να έχουν το δικό μας μέλι.