Ποια είναι η μοναδική χώρα που παράγει αρκετά τρόφιμα για να καλύψει τις ανάγκες της

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν στη Γερμανία και το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου στη Σκωτία ανέλυσαν δεδομένα παραγωγής τροφίμων από 186 χώρες. Τα ευρήματά τους, που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Nature Food, αποκάλυψαν ότι η Γουιάνα στη Νότια Αμερική είναι η μοναδική χώρα που μπορεί να είναι εντελώς αυτάρκης και στις επτά βασικές ομάδες τροφίμων στις οποίες επικεντρώθηκε η μελέτη.

Η Κίνα και το Βιετνάμ ακολουθούν, παράγοντας αρκετά τρόφιμα για να καλύψουν τις ανάγκες του πληθυσμού τους σε έξι από τις επτά κατηγορίες.

Μόνο μία στις επτά χώρες πληροί το όριο σε πέντε ή περισσότερες ομάδες τροφίμων, ενώ περισσότερες από το ένα τρίτο είναι αυτάρκεις σε δύο ή λιγότερες ομάδες. Έξι χώρες – το Αφγανιστάν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Ιράκ, το Μακάο, το Κατάρ και η Υεμένη – δεν κατάφεραν να επιτύχουν αυτάρκεια σε καμία ομάδα τροφίμων.

Ακόμη και αν κοιτάξουμε λίγο πιο μακριά, οι οικονομικές ενώσεις που αποτελούνται από πολλές χώρες παρουσίασαν παρόμοια μοτίβα, αναφέρει το Science Alert. Το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου στη Μέση Ανατολή, για παράδειγμα, επιτυγχάνει αυτάρκεια μόνο στο κρέας, ενώ οι ενώσεις στη Δυτική Αφρική και την Καραϊβική επιτυγχάνουν τον στόχο μόνο σε δύο ομάδες. Καμία οικονομική ένωση δεν παράγει αρκετά λαχανικά για να τροφοδοτήσει ολόκληρο τον πληθυσμό της.

Τι πρέπει να γίνει

Για να καλύψουν τα κενά και τις διατροφικές ανάγκες του πληθυσμού τους, οι περισσότερες χώρες βασίζονται στο εμπόριο. Ωστόσο, πολλές εξακολουθούν να εξαρτώνται από έναν μόνο εμπορικό εταίρο για πάνω από το ήμισυ των εισαγωγών τους, γεγονός που τις καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτες σε διαταραχές της αγοράς.

Η διατήρηση ποικίλων εμπορικών δικτύων μεταξύ χωρών και περιοχών είναι ζωτικής σημασίας για τις μελλοντικές προμήθειες τροφίμων, σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης. Οι δασμοί ανταπόδοσης πιθανώς δεν βοηθούν.

«Το διεθνές εμπόριο τροφίμων και η συνεργασία είναι απαραίτητα για μια υγιεινή και βιώσιμη διατροφή. Ωστόσο, η μεγάλη εξάρτηση από τις εισαγωγές από μία μόνο χώρα μπορεί να καταστήσει τα έθνη ευάλωτα», λέει ο Jonas Stehl, οικονομολόγος ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν. «Η δημιουργία ανθεκτικών αλυσίδων εφοδιασμού τροφίμων είναι επιτακτική ανάγκη για τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας», καταλήγει.