Υπουργός Πολιτισμού και πολιτικά κόμματα αποχαιρετούν τον σπουδαίο σκηνοθέτη Βασίλη Παπαβασιλείου

Η κ. Λίνας Μενδώνη αναφερόμενη στον θάνατο του Βασίλη Παπαβασιλείου κάνει λόγο για έναν σκηνοθέτη ηθοποιό και θεατρικό δάσκαλο που σφράγισε τα θεατρικά δρώματα τον τελευταίο μισό αιώνα.

Την ίδια στιγμή το ΚΚΕ στην ανακοίνωση του για τον θάνατο του Βασίλη Παπαβασιλείου κάνει λόγο για έναν άνθρωπο με οξύ πολιτικό νου και βαθιά καλλιέργεια.

Η δήλωση της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη

«Ο Πολιτισμός μας θρηνεί την απώλεια του Βασίλη Παπαβασιλείου, ενός μετεωρικού διανοητή, που καταλείπει πλατύ και βαθύ αποτύπωμα.

Μαθητής του Κουν, ο Βασίλης Παπαβασιλείου σφράγισε, ως σκηνοθέτης, ηθοποιός και θεατρικός δάσκαλος, τα θεατρικά μας δρώμενα, τον τελευταίο μισό αιώνα. Με τη βαθύτατη καλλιέργειά του, τη σπάνια λόγια σκευή του, θεμελιωμένη στην πληρέστατη εποπτεία όλων των πεδίων της τέχνης, τη διαρκή επαφή του με κλασικά αλλά και ανακαινιστικά ρεύματα, και, κυρίως, με την ανυποχώρητη αφοσίωση στην ουσία, στις αρχές και στην αποστολή της Τέχνης, ο Βασίλης Παπαβασιλείου διαμόρφωσε μια απόλυτα διακριτή προσωπική θεατρική προσέγγιση.

Τη μετουσίωσε σε εμβληματικές παραστάσεις που άφησαν εποχή, μεταβάλλοντας σημαντικά τις θεατρικές προσλήψεις του κοινού, ταυτόχρονα δημιουργώντας νέες ορίζουσες για το θέατρο. Άνθρωπος που συνδύαζε, όσο λίγοι, τη σκηνική πράξη και τον λόγο, ο Βασίλης Παπαβασιλείου υπήρξε προσφιλής δάσκαλος και καθοδηγητής για όλους όσους είχαν το προνόμιο να δουλέψουν μαζί του. Ήταν ένας απολαυστικός συνομιλητής, με ιοβόλο χιούμορ και με μία μοναδική διεισδυτική, καυστικότατη άποψη για την πραγματικότητα.

Στην περίπτωση του Βασίλη Παπαβασιλείου, αυτό που συχνά λέγεται περί αναντικατάστατης απώλειας, αποτελεί κατ’ εξοχήν σχήμα λιτότητας. Γιατί η προσφορά του στον Πολιτισμό υπερβαίνει κατά πολύ το έργο του και το παράδειγμά του, ως αυθεντικού πνευματικού ανθρώπου, διαρκώς ανήσυχου και ασίγαστου, θα συνεχίσει να αποτελεί πρότυπο. Για μένα προσωπικά αποτελεί απώλεια ενός πολύτιμου και ειλικρινούς φίλου μου.

Στους οικείους του, στους πολλούς φίλους του, τους συνεργάτες και μαθητές του απευθύνω ειλικρινέστατα συλλυπητήριά μου».

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου ΚΚΕ για την απώλεια του Βασίλη Παπαβασιλείου

«Αποχαιρετούμε με θλίψη τον σπουδαίο σκηνοθέτη, ηθοποιό, δάσκαλο Βασίλη Παπαβασιλείου, άνθρωπο με οξύ πολιτικό νου και βαθιά καλλιέργεια.

Έχοντας σκηνοθετήσει τριάντα παραστάσεις κλασσικών και σύγχρονων συγγραφέων σε διάστημα τριάντα ετών και ασχολούμενος παράλληλα με τη μετάφραση θεατρικών και πεζών κειμένων, ο Βασίλης Παπαβασιλείου πίστευε ότι το θέατρο είναι σπουδαία τέχνη, σπουδαία στιγμή του ανθρώπου, ότι το θέατρο είναι μεγάλο όπλο όταν μεριμνούμε για την ανθρώπινη κατάσταση.

Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του».

Συλλυπητήρια δήλωση του ΠΑΣΟΚ

Ο Τομέας-Δίκτυο Πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής και η υπεύθυνη Κ.Τ.Ε. Πολιτισμού -Βουλευτής Λακωνίας, κα Νάγια Γρηγοράκου, αποχαιρετούν τον σπουδαίο θεατράνθρωπο Βασίλη Παπαβασιλείου.

Οξυδερκής, ταλαντούχος, βαθιά καλλιεργημένος αφήνει πίσω του εμβληματικές παραστάσεις μέσα από το δικό του ιδιαίτερο πρίσμα.

«Το θέατρο ήταν μια επικράτεια, μια ήπειρος για μένα, που λειτούργησε και ενεργοποίησε τον μοχλό του θαυμασμού και ξέρω ότι δεν μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος χωρίς θαυμασμό. Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου». Η προσφορά του στον Πολιτισμό τον κατατάσσει σε έναν από τους κορυφαίους διανοούμενους της εποχής του . Άλλωστε είχε τιμηθεί με τον τίτλο του Ιππότη των Γραμμάτων και των Τεχνών από τη Γαλλική Δημοκρατία, για τη συμβολή του στην προώθηση του θεάτρου διεθνώς.

Μέσα από τη σκωπτική και παράλληλα ευαίσθητη ματιά του κατάφερνε να διεισδύει στην ουσία. Η σχέση του με το κοινό δεν ήταν διδακτική αλλά βαθιά ουσιαστική καθώς πίστευε στην επικοινωνία μέσα από το θεατρικό κείμενο , είτε το υπηρετούσε σαν ηθοποιός είτε σαν σκηνοθέτης .

«Το αν σε κάνει το θέατρο καλύτερο άνθρωπο είναι μια πολύ μεγάλη ιστορία. Τι θα πει "καλύτερος άνθρωπος"; Το στοίχημα της τελειοποίησης του ανθρώπου είναι φιλοσοφικό, άρα σημαίνει ότι όλα αυτά που λέμε εμείς και το θέατρο οδηγούν στην τρίτη τέχνη που έλεγε και ο Μπρεχτ: «Η τέχνη του θεατή και η τέχνη του ηθοποιού συμβάλλονται για να παραχθεί η τρίτη τέχνη, που είναι η τέχνη της ζωής». Αυτό σε κρατάει ανοιχτό απέναντι στο ερώτημα «τι σημαίνει να είσαι καλός άνθρωπος». Ήταν τολμηρός γιατί δεν συμβιβάστηκε.

Ήταν καυστικός γιατί είχε βαθιά αίσθηση του χιούμορ και μια απίστευτη τρυφερότητα. Ήταν δάσκαλος γιατί κατάφερνε να εμπνεύσει όσους ήταν δίπλα του. Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στους οικείους του.